Przejdź do zawartości

Metro w Charkowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Metro w Charkowie
Харківський метрополітен
metro
Logotyp
Logo Metra Charkowskiego
ilustracja
Państwo

 Ukraina

Lokalizacja

Charków

Operator

Charkiwskij Metropoliten

Liczba linii

3

Lata funkcjonowania

od 1975

Dzienna
liczba pasażerów

611 tys. (2018)

Roczna
liczba pasażerów

223 mln (2018)[1]

Infrastruktura
Schemat sieci
Aktualny plan linii charkowskiego metra
Długość sieci

38,7 km

Rozstaw szyn

1520 mm

Liczba stacji

30 pasażerskich (+ 2 stacje techniczno-postojowe) + 2 pasażerskie planowane

Tabor
Liczba pojazdów

65 pociągów

Strona internetowa
Oprawa oświetleniowa na stacji Architektora Biekietowa

Metro w Charkowie (ukr. Харківський метрополітен, Charkiwskij metropoliten) – system kolei podziemnej w Charkowie na Ukrainie. Druga po metrze w Kijowie pod względem liczby stacji i długości miejska kolej podziemna Ukrainy. Podczas otwarcia 23 sierpnia 1975 roku była to szósta kolej podziemna ZSRR. Metro posiada trzy linie, które tworzą razem 38,7 km trasy w skład której wchodzi 30 stacji. W 2018 roku kolej obsłużyła 223 milionów pasażerów[1].

Stacje metra

[edytuj | edytuj kod]

Przykładowe stacje metra

[edytuj | edytuj kod]


Historia

[edytuj | edytuj kod]

Plany i budowa

[edytuj | edytuj kod]
Znak charkowskiego metra znajdujący się nad wejściem
Budowa metodą odkrywkową tunelu łączącego stacje 23 Serpnia z otwartą 21 grudnia 2010 roku Ołeksijiwśką. Widok z Ołeksijiwki na Połe Pawłowa

Pierwsze plany metra powstały gdy Charków był stolicą Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej. Jednak z powodu przeniesienia stolicy do Kijowa w 1934 roku oraz zniszczeń doświadczonych przez II Wojnę Światową plany te zostały odrzucone. W latach sześćdziesiątych XX wieku, środek transportu Charkowa stawał się coraz bardziej przeciążony. Władze Związku Radzieckiego zadecydowały o powstaniu metra w tymże mieście. Budowa metra rozpoczęła się w 1968 roku. Charkowska kolej w ZSRR nosiła nazwę imienia Włodzimierza Lenina[2].

Siedem lat później, 23 sierpnia 1975, pierwsze osiem stacji linii Chołodnohirśko-Zawodśkiej zostało oddanych do użytku. 11 sierpnia 1984 roku uruchomiona została linia Sałtiwśka. Dziewięć lat później, 6 maja 1995 roku, wprowadzona została linia Ołeksijiwśka.

Opłaty za przejazd

[edytuj | edytuj kod]
Żetony charkowskiego metra

Od początku funkcjonowania metra formą opłaty były żetony. 26 października 2011 roku Komitet wykonawczy Rady Miasta Charków postanowił anulować tokeny w metrze w przeciągu dwóch miesięcy[3]. Zaplanowane zostało zastąpienie tokenów papierowymi biletami z kodami kreskowymi oraz zainstalowanie nowych maszyn do sprzedaży papierowych biletów i stopniowe wycofywanie tokenów z obiegu[4]. Początkowo tokeny miały zostać wycofane z obiegu 1 września 2012 roku[5]. Biorąc jednak pod uwagę liczne apele obywateli, okres ten został przełożony na 1 października 2012 r.[6], a następnie na 10 października[7]. 1 października rozpoczęto demontowanie sprzętu akceptującego żetony. Demontaż zajął 10–15 dni[8]. Tym samym metro w Charkowie zajęło czwarte miejsce jako miasto postradzieckie z metrem (po Moskwie, Tbilisi i Baku), które zaprzestało korzystania z żetonów. Aby móc skorzystać z metra pasażer musi użyć jednorazowego biletu bądź karty. Cena biletu jest niezależna od przejechanego dystansu bądź czasu spędzonego na przejeździe. Jednorazowy bilet kosztuje 8 hrywien[9][10].

Linie i spis stacji

[edytuj | edytuj kod]
 #  Nazwa linii Otwarta Długość Liczba stacji
1 Chołodnohirśko-Zawodśka (ukr. Холодногірсько-Заводська) 23.08.1975 17,3 km 13
2 Sałtiwśka (ukr. Салтівська) 11.08.1984 10,3 km 8
3 Ołeksijiwśka (ukr. Олексіївська) 06.05.1995 11,17 km 9
Ogółem: 38,77 km 30
Schemat pokazujący rozbudowę metra w latach 1975–2010 w języku rosyjskim
Plansza z planem linii Chołodnohirśko-Zawodśkiej umieszczona nad torem na stacji Moskowskij Prospekt, dziś Turboatom
Plansza z planem linii Ołeksijiwśkiej znajdująca się na stacji Peremoha

Linia Chołodnohirśko-Zawodśka

[edytuj | edytuj kod]
  • Chołodna Hora (ukr. Холодна гора)
  • Wokzałna (ukr. Вокзальна)
  • Centralnyj Rynok (ukr. Центральний ринок)
  • Majdan Konstytucji (ukr. Майдан Конституції)
  • Prospekt Gagarina (ukr. Проспект Гагаріна)
  • Sportywna (ukr. Спортивна)
  • Zawod imeni Małyszewa (ukr. Завод імені Малишева)
  • Turboatom (ukr. Турбоатом)
  • Pałac sportu (ukr. Палац спорту)
  • Armijśka (ukr. Армійська)
  • Imeni O. S. Maselśkoho (ukr. Імені О.С. Масельського)
  • Traktornyj zawod (ukr. Тракторний завод)
  • Industrialna (ukr. Індустріальна)

Linia Sałtiwśka

[edytuj | edytuj kod]
  • Herojiw Praci (ukr. Героїв Праці)
  • Studentśka (ukr. Студентська)
  • Akademika Pawłowa (ukr. Академіка Павлова)
  • Akademika Barabaszowa (ukr. Академіка Барабашова)
  • Kyjiwśka (ukr. Київська)
  • Jarosława Mądrego (ukr. Ярослава Мудрого)
  • Uniwersytet (ukr. Університет)
  • Istorycznyj muzej (ukr. Історичний музей)

Linia Ołeksijiwśka

[edytuj | edytuj kod]
  • Peremoha (ukr. Перемогa)
  • Ołeksijiwśka (ukr. Олексіївська)
  • 23 Serpnia (ukr. 23 Серпня)
  • Botanicznyj sad (ukr. Ботанічний сад)
  • Naukowa (ukr. Наукова)
  • Derżprom (ukr. Держпром)
  • Architektora Biekietowa (ukr. Архітектора Бекетова)
  • Zachysnykiw Ukrajiny (ukr. Захисників України)
  • Metrobudiwnykiw (ukr. Метробудівників)
  • Derżawinśka (ukr. Державинська) – planowana
  • Odeśka (ukr. Одеська) – planowana


Wagon serii 81-718.2 na stacji 23 Serpnia
Odnowiony wagon serii Eż3

Tabor metra składa się w większości ze starych pociągów serii 81 wyprodukowanych w Związku Radzieckim. Konkretnie są to wagony typu Еż-3, Еm-508Т i 81-717/714. W 1992 roku metro zakupiło wagony typu 81-718/719, które wyróżniają się nowocześniejszą technologią na tle pierwszych składów.

W lipcu 2015 r. metro otrzymało nowe pociągi typu 81-7036/7037. Kursują one na linii Sałtiwśka od 21 sierpnia 2015 roku[11].

1 września 2017 r. na linii Chołodnohirśko-Zawodśkiej rozpoczęła się eksploatacja zmodernizowanych wagonów kolejowych typu Eż3 (skład przed remontem pochodził z lat 1974–1975). Zainstalowano nowe części w tym silniki oraz odnowiono wygląd wagonów[12]. Pomimo renowacji i zakupów nowych taborów, w metrze dominują wagony starej radzieckiej konstrukcji.

Zajezdnie

[edytuj | edytuj kod]

Metro charkowskie obsługuje dwie stacje techniczno-postojowe.

Istniejące zajezdnie Data Otwarcia Linie Obsługiwany Tabor
Tcz-1 „Nemyszljanśkie” 30 lipca 1975 Chołodnohirśko-Zawodśka, Ołeksijiwśka Еż-3/Еm-508Т, 81-717/714, 81-718/719, 81-710.1
Tcz-2 „Sałtiwśke” 10 sierpnia 1984 Sałtiwśka 81-717/714, 81-7036/7037
Pociąg Eż3 wyjeżdża z zajezdni Tcz-1 „Moskiwśkie”

Obecnie trwa budowa trzeciej zajezdni „Ołeksijiwśkie”, która będzie obsługiwać Oleksijiwśką linię.

Komunikaty głosowe

[edytuj | edytuj kod]

Komunikaty w wagonach

[edytuj | edytuj kod]
Komunikat głosowy wygłaszany podczas zamykania drzwi w wagonie metra

W charkowskim metrze zapowiedzi w wagonach posiadają następujący schemat (przetłumaczony na język polski). W trakcie zamykania drzwi komunikat ogłasza:

  • „Uwaga! Drzwi się zamykają. Następna stacja: <Nazwa stacji>.”

Czasem można usłyszeć kontynuację powiadomienia, brzmi ono następująco:

  • „Szanowni pasażerowie, ustępujcie miejsca osobom z dziećmi, niepełnosprawnym oraz starszym pasażerom.”

Przy wjeździe na stację wygłaszany jest komunikat:

  • „Stacja: <Nazwa stacji>.”

Ponadto, dla stacji z możliwością przesiadki na kolejną linię wygłaszane są informacje o możliwych przesiadkach, przykładowo:

  • Dla stacji Uniwersytet: „Stacja: Uniwersytet. Możliwość przesiadki na stację Derżprom aby przejść na linię Ołeksijiwśką.”
  • Dla stacji Majdan Konstytucji: „Stacja: Majdan Konstytucji. Możliwość przesiadki na stację Istorycznyj muzej, aby przejść na linię Sałtiwśką.”

Gdy pociąg wjeżdża na końcową stację linii wygłasza komunikat, przykładowo:

  • Dla stacji Industrialna: „Stacja Industrialna, końcowa stacja. Szanowni pasażerowie, przy wyjściu z wagonu nie zapomnijcie o swoich rzeczach. Wszystkiego dobrego.”
Komunikat głosowy ogłasza ostatnią stację (Industrialna) linii Chołodnohirśko-Zawodśkiej

Komunikaty na stacjach

[edytuj | edytuj kod]

Na każdej stacji ogłaszany jest komunikat o wjeździe pociągu na stację. Brzmi on następująco:

  • „Szanowni pasażerowie, bądźcie uważni! Na stację wjeżdża pociąg, odsuńcie się od krańca platformy.”

Plany na przyszłość

[edytuj | edytuj kod]

Spis stacji, które mają powstać zgodnie z aktualnym planem miasta do 2031 roku[13].

Linia Chołodnohirśko-Zawodśka

[edytuj | edytuj kod]

W zachodniej części miasta:

  • Zaliutyne (ukr. Залютине)

We wschodniej części miasta:

  • Schidna (ukr. Східна)
  • Pohanśka (ukr. Роганська)
  • Piwdenna (ukr. Південна)

Linia Sałtiwśka

[edytuj | edytuj kod]

W południowej części miasta

  • Płoszcza Uryćkoho (ukr. Площа Урицького)
  • Nowobawarśka (ukr. Новобаварська)
  • Nowożanowo (ukr. Новожаново)

W północnej części miasta:

  • Drużby Narodiw (ukr. Дружби Народів)

Linia Ołeksijiwśka

[edytuj | edytuj kod]

W południowej części miasta:

  • Derżawinśka (ukr. Державінська)
  • Odeśka (ukr. Одеська)

Linia Sałtiwśko-Zawodśka

[edytuj | edytuj kod]

Planowana czwarta linia charkowskiego metra:

  • Sełyszcze Żukowśkoho (ukr. Селище Жуковського)
  • Hidropark (ukr. Гідропарк)
  • Karawan (ukr. Караван)
  • Herojiw Praci 2 (ukr. Героїв Праці 2)
  • Wałentyniwśka (ukr. Валентинівська)
  • Prospekt Traktorobudiwnykiw (ukr. Проспект Тракторобудівників)
  • Juwiłejna (ukr. Ювілейна)
  • Sałtiwśkie szosse (ukr. Салтівське шоссe)
  • 602 mikrorajon (ukr. 602 мікрорайон)
  • Krasnodarśka (ukr. Краснодарська)
  • Nemyszljanśka (ukr. Немишлянська)
  • Imeni O. S. Maselśkoho 2 (ukr. Імені О. С. Масельского 2)

Najbardziej prawdopodobny kierunek rozwoju metra

[edytuj | edytuj kod]

Na obecny, 2020 rok, za najbardziej obiecujący kierunek rozwoju metra uważa się rozbudowę wzdłuż alei Gagarina. Przede wszystkim planowane jest wybudowanie stacji Derżawinśka i Odeśka. W dalszej perspektywie miasto planuje utworzenie stacji Kasztanowa, która miałaby się znajdować pomiędzy stacjami Derżawinśka i Odeśka. Oczekuję się, iż przedłużenie Ołeksijiwśkiej linii w okolicy ulicy Odeśkiej zwiększy dzienny przepływ pasażerów o 160 000 osób. Budowa tego odcinka była przewidywana na rok 2019 po zakończeniu badania projektu i przejściu procedur niezbędnych do zapożyczenia kredytów od EBOR i EBI[14].

Ciekawostki

[edytuj | edytuj kod]
  • Nie wszystkie odcinki metra są zbudowane pod ziemią. Istnieje most zbudowany nad rzeką Charków. Łączy on stacje Kyjiwśka i Akademika Barabaszowa na linii Sałtiwśka.
  • Najgłębiej położoną stacją charkowskiego metra jest Jarosława Mądrego[15].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Пасажирооборот та кількість перевезених пасажирів (щомісячна інформація) – Головне управління статистики у Харківській області [online], kh.ukrstat.gov.ua [dostęp 2019-07-14].
  2. Публикации. Харьков: Архитектура, памятника, новостройка. Харьковский метрополитен имени В. И. Ленина.
  3. В харьковском метро отменят жетоны // «Вечерний Харьков».
  4. Жетоны в Харьковском метрополитене могут полностью заменить на бумажные билеты [online] [dostęp 2012-03-13] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-04].
  5. В метро полностью откажутся от жетонов // All-Biz.
  6. По жетонам в Харьковском метро можно будет ездить до 1 октября // Интернет-обозрение «Главное».
  7. Жетоны в Харьковском метро разрешили до 10 октября // Интернет-обозрение «Главное».
  8. В харьковском метро начался демонтаж жетонного оборудования // «Вечерний Харьков».
  9. У Кернеса признали незаконность тарифов в метро и наземном электротранспорте – ХАЦ, [w:] NewsRoom [online], 4 kwietnia 2019 [dostęp 2019-04-26] [zarchiwizowane z adresu 2019-04-26] (ros.).
  10. Из-за незаконных тарифов харьковчане переплатили 170 миллионов – ХАЦ, [w:] NewsRoom [online], 8 kwietnia 2019 [dostęp 2019-04-26] [zarchiwizowane z adresu 2019-04-26] (ros.).
  11. Харьковский метрополитен получил новый поезд.
  12. https://www.youtube.com/watch?v=fyT_3BWZad4 Модернизированный состав.
  13. В Харькове до 2031 года планируют построить 11 новых станций метро, а также Алексеевское депо [online], www.city.kharkov.ua [dostęp 2016-08-21] (ros.).
  14. Геннадий Кернес: Новые станции метро будут строиться за счет инвесторов, www.city.kharkov.ua [dostęp 2016-08-21].
  15. Харьков транспортный. Метро. Станции и сооружения. Станция «Пушкинская». gortransport.kharkov.ua. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-12-23)].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]